Ik ben Sien, leerkracht lagere school. Alhoewel ik pas 10 jaar ben afgestudeerd, had ik toch niet het gevoel dat ik helemaal mee ben met alles van STEM-onderwijs. Mijn leerlingen komen soms met STEM-projecten af die ik niet goed kan volgen. Bovendien merk ik dat het ook maar bepaalde leerlingen zijn die hier mee weg zijn. Andere leerlingen wisten niet hoe ze hier aan moeten beginnen of hebben thuis geen computer.
Ik vond dat het moest veranderen. Ik moest en zou de STEM-drempel overwinnen. De beslissing was één ding. Ik begon mijn zoektocht op internet en werd meteen overspoeld door allerlei STEM-projecten waar ik niets van begreep. Bovendien kost alles zoveel geld. Ik had schrik om geld uit te geven voor materiaal waarvan ik nog niet eens wist of ik het wel zou gebruiken (of begrijpen ?).
Van schrik sloot ik mijn browser af en ging even nadenken. Wie zou mij kunnen helpen om te starten?
Toen dacht ik aan een buurjongen in mijn straat die informatica studeert. “Die moet ik hebben,” dacht ik. “Hoi,” zei ik, toen hij de deur opende. “Ik ben een complete digileek. Ik wil graag mijn leerlingen vooruit helpen, maar ik kan het zelf niet. Waar moet ik beginnen?”
“Microbit,” zei hij. “Je kan het stap voor stap leren en je hoeft het materiaal niet aan te kopen om de eerste stappen te zetten. En kinderen vinden het heel leuk.” Ik keek bedenkelijk. “Maar ga ik het kunnen?” Hij moest lachen. “Begin misschien met de blokkencode.” Ik had geen idee wat hij bedoelde, maar ik knoopte het in mijn oren.
Vol goede moed zette ik mij aan mijn computer en surfte naar de microbit website. “New? Start Here!” Ok, dat is duidelijk. Ik klikte op de eerste les: een knipperend hartje maken.
Er was een videoles (die ik half bekeek) en een uitstekende zelfstudie voor ‘blokkencode’. Het werd mij snel duidelijk wat mijn buurjongen had bedoeld. Om de code te ‘schrijven’ versleep je gewoon eenvoudige blokken. En wat leuk is, je hoeft helemaal geen microbit aan te kopen. Er is een MakeCode editor die het resultaat van je code onmiddellijk laat zien. Even later had ik een knipperend hart. Ik was zo trots dat ik besliste om een knipperend hart af te wisselen met de eerste letter van mijn naam.
Vol enthousiasme ging ik naar de klas. “Jongens en meisjes, ik ben aan het leren om met een microbit te werken. Het lukt me nog niet zo goed, maar ik wil het graag samen met jullie leren.” De kinderen waren dolenthousiast. Het gaf een nieuwe dynamiek in de klas, het feit dat de juf ook nog veel te leren had. De kinderen die al met blokkencode hadden gewerkt, hielpen mij en de andere leerlingen op weg. De kinderen voor wie dit nieuw was, waren gerustgesteld door het feit dat ik er ook mijn weg in moest zoeken. Ik ben ondertussen een schooljaar verder. Ik ben trots op wat de leerlingen van het vorige jaar hebben geleerd. Ik ben ook trots op wat ik zelf heb geleerd. Plots was code geen Chinees meer, maar eerder Spaans? Ondertussen ben ik met een nieuwe groep leerlingen bezig en ik vertel hen opnieuw dat ik nog zoveel te leren heb. Want motivatie en samenhorigheid die dat met zich meebrengt, is onbeschrijflijk.
De microbit website vind je hier: https://makecode.microbit.org/#.
The MakeCode editor wordt mogelijk gemaakt door Microsoft.
Blog door Annelies Poppe.